Vaticaanstad

Flauw? Absoluut! Maar als landenverzamelaar kan ik dit schot voor open doel niet laten lopen. 

Want ja, Vaticaanstad is een land. Het kleinste land ter wereld, 450 meter bij 450 meter ongeveer, met zo'n 1000 inwoners, mannen hoofdzakelijk. Het bestaat sinds 1929 en hoort niet tot de EU, hoewel het wel de euro als munt gebruikt - op die van Vaticaanstad staat de paus afgebeeld. Het land is een absolute monarchie, met de paus als staatshoofd, en heeft een eigen vlag, eigen volkslied en eigen postzegels. Omdat er nooit iemand in Vaticaanstad wordt geboren - officieel dan - kun je alleen staatsburger van Vaticaanstad worden door naturalisatie. Elke inwoner van Vaticaanstad heeft dus een dubbel paspoort en is een expat. Paus Franciscus, Argentijn van geboorte, dus ook.      

Ik ben er een paar keer geweest, ja er zelfs een keer naartoe gefietst. Want onze fietstocht naar Rome in 2006 beschouwden we officieel als geëindigd toen we het Sint-Pietersplein aantikten en daar een selfie maakten. 

Voor natuurschoon hoef je niet te zijn in Vaticaanstad, maar kunsthistorisch gesproken kent het natuurlijk zijn gelijke niet op de wereld: het Sint-Pietersplein en de Sint-Pieterskerk (tot 1989 de grootste ter wereld, tot Ivoorkust erover heen ging), de Vaticaanse musea, de Sixtijnse kapel met de wereldberoemde fresco's van Michelangelo. Het hele land is Unesco werelderfgoed, letterlijk. Nou ja, het blijft een wat apart landje, maar we tellen het gewoon lekker mee.

Fietsen naar Rome

In de zomer van 2006 zijn Christel en ik van Utrecht naar Rome gefietst. We kozen niet de kortste route (via de Alpen), maar besloten via Frankrijk en de Middellandse Zee te gaan, dat leek ons leuker...en lager. Uiteindelijk bleek het ruim drieduizend kilometer te zijn. 

We hebben daar zeven weken over gedaan, in etappe's van zo'n 80 tot 100 kilometer en inclusief menige rustdag. Onderweg troffen we fantastisch weer en fantastische campings (Frankrijk) en waardeloos weer en waardeloze campings (Italië), maar de overheersende herinnering is die van een geweldig avontuur vol wijn en liefde, met de Mont Ventoux als hoogtepunt. 

Toevallig heeft de dichter Ilja Leonard Pfeijffer een paar jaar later vrijwel dezelfde fietstocht gemaakt en hierover een mooi boek geschreven, De filosofie van de heuvel. Hij schrijft: "Wij gaan gewoon een stukje fietsen, daar is weinig bijzonders aan. Over een tijdje zullen we vanzelf in Rome aankomen. We hebben geen idee hoe lang het zal duren, behalve dat het mooi zou zijn als het zo lang mogelijk duurt."

Oss

Vrijdag 7 juli 2006

De eerste etappe vandaag. Nog even dit, nog even dat, de laatste keer dit, even dat controleren, blablabla, en tegen enen eindelijk op pad. We maken het onszelf makkelijk vandaag. Om er een beetje in te komen fietsen we naar vrienden van ons in Oss, Emmi & Marcel en hun kinderen Guyon en Lucin. Exact om zes uur arriveren we. Op tijd voor bier en lekker eten. We krijgen cadeautjes voor onderweg, nog los van de fietstassen die we van ze hebben geleend. Zo, de kop is eraf.

Verdun

Zaterdag 15 juli 2006
Dag 9, 545 kilometer gereden

Sinds gisteren in Verdun. 's Avonds gekeken naar het vuurwerk ter gelegenheid van quatorze juilliet, de nationale feestdag én de verjaardag van Arthur's broer, en vandaag onze tweede rustdag. Elke drie, vier dagen lassen we een rustdag in - het moet tenslotte wel vakantie blijven. 

Dijon

Woensdag 19 juli 2006
Dag  13, 841 kilometer gereden

Rustdag in Dijon. Dijon is beroemd om de mosterd, maar vandaag zal alles wel gesmolten zijn, want het is knetterheet hier, 35 graden en hoger. De afgelopen drie dagen zijn we van Verdun naar Dijon gereden, een kleine driehonderd kilometer.

Orange

Donderdag 27 juli 2006
Dag 21, 1402 kilometer gefietst

Orange. Ooit de pleisterplaats van een moeizame liftvakantie van Arthur en zijn broer (weet je nog, Mario?), nu een tussenstop van ons, richting Mont Ventoux. Vandaag fietsen we naar Bedoin, aan de voet van de Mont Ventoux, en morgen wagen we ons aan de beklimming.

Mont Ventoux

Vrijdag 28 juli 2006

Mont Ventoux. De kale berg wordt hij wel genoemd. Omdat de top helemaal kaal is. Of de reus van de Provence, omdat hij overal bovenuit steekt. 

Van heinde en verre kun je de Mont Ventoux al zien, zelfs vanaf de Auoroute de Soleil, en als je dan die hoge en steile top ziet kun je je nauwelijks voorstellen dat je daar op kunt komen zonder touwen en rotsschroeven...
  Maar het kan.

La Colle sur Loup

Donderdag 3 augustus 2006
Dag 28, 1729 kilometer gefietst

Na de Ventoux een welverdiende rustdag in Bedoin. Beetje uitslapen, beetje zwemmen, wasje draaien en een biertje drinken, zoiets. Daarna moet er weer gefietst worden, de Provence staat op het programma. 

Genua

Maandag 7 augustus 2006
Dag 31, 1976 kilometer gefietst

Genua. Geboorteplaats van Christoffel Columbus, zeggen ze. Toen hij een financier zocht voor z'n beroemde tocht naar Amerika klopte hij eerst bij Genua aan. Maar de stad zag er geen brood in. Spanje wel, en werd schatrijk.

Lucca

Vrijdag 11 augustus 2006
Dag 36, 2205 kilometer gefietst

Even een kort berichtje vanuit Lucca. Ja, we hebben Toscane dus bereikt. Het was nog een helse tocht. 

Pisa

Zaterdag 12 augustus 2006
Dag 36, 2234 kilometer gefietst

Gisteren zonder incidenten in Pisa aangekomen. Pisa ligt in een stuk laagland, en terwijl we vanuit Lucca de heuvel afsuisden zagen we de beroemde scheve toren al van verre. Tegen zessen waren we op de camping.

Siena

Vrijdag 18 augustus 2006
Dag 43, 2463 kilometer gefietst

Beste kijkers, hier weer een update van ons fietsverslag. Allereerst willen we iedereen nogmaals hartelijk bedanken voor alle leuke reacties op onze site. We vinden het geweldig om te lezen en kijken er elke keer weer naar uit. Hebben we tenminste iets leuks in het vooruitzicht als we wéér zo'n middeleeuws stadje vol oude pleinen en kerken binnen racen...

Montefiascone

Woensdag 23 augustus 2006
Dag 48, 2632 kilometer gefietst

Hier even een hele korte update, vanuit de supermarkt in Montefiascone waar tussen de bakken pommodori en Est!Est!Est!-wijn een paar computers staan. We hebben net een paar dagen geluierd aan het meer van Bolsena en zijn vanochtend vertrokken voor de laatste ruk naar Rome.

Rome

Vrijdag 25 augustus 2006
Dag 50, 2786 kilometer gefietst

Hoe verder na Siena? Allereerst iets doen aan de eerste serieuze materiaalpech. Arthur's voorste derailleur hapert; hij kán ermee naar Rome komen, maar dan moet hij wel het wereldrecord sneltrappen verbeteren. 

De laatste dag

Dinsdag 29 augustus 2006
Dag 54, 3061 kilometer gefietst

Ons avontuur is bijna voorbij. Morgen vliegen we terug. De afgelopen vier dagen hebben we in Rome doorgebracht met sight-seeing. Pantheon, Colosseum, Sint Pieter, u kent het wel.

Monaco

Begin augustus 2006 fietsten wij – onderweg naar Rome (HIER) – door Monaco. We stopten bij de haven, dronken een koffie, keken naar de megalomane zeilboten en stapten weer op. Meer dan een uurtje brachten we er niet door. Kan ook moeilijk anders, want met 2 vierkante kilometer is Monaco na Vaticaanstad het kleinste land ter wereld. Maar wel het dichtstbevolkte land ter wereld, trouwens. Het is vooral bekend van z’n jetset vorstenhuis en de Grand Prix, de Formule-1-race van brullende beesten die – dichtbevolkt of niet – lekker door de smalle straatjes racen en elkaar in de staart bijten. Eenmaal voorbij het haventje leidde de weg aan het eind van de baai een heuvel op en daalde af naar een nieuwe baai die tot Italië hoorde. Huppatee. Weer een land erbij.