Efeze

30 april 2019

Op een half uur rijden van ons ons resort vind je de best bewaarde stad (na Pompeï) van het Romeinse Rijk: Efeze. Goede reden om even uit onze all inclusive bubble te stappen.

Efeze gold als de hoofdstad van het Aziatische deel van het Romeinse Rijk en er woonden een kwart miljoen mensen. Het was een belangrijke haven- en marktstad en kon bogen op een van de zeven antieke wereldwonderen, de tempel van Artemis die vele pelgrims trok. Later verbleven zowel de apostel Johannes als de apostel Paulus in de stad; die laatste richtte een van zijn befaamde brieven aan de Efeziers. 

Inmiddels is die tempel van Artemis zo goed als verdwenen, maar voor de rest is Efeze nog steeds een imposante ruïne, bestaande uit met marmer geplaveide straten die tegen de heuvel op lopen langs twee stadspleinen, een bibliotheek (met naar verluidt 12.000 perkamentrollen), tempels, badhuizen, een bordeel en twee amfitheaters, waarvan de grootste - die plaats biedt aan 24.000 toeschouwers - nog steeds in gebruik is, al worden er nu geen christenen meer door leeuwen de kop afgebeten, maar treden er internationale sterren op.

Efeze schijnt berucht te zijn om z’n verzengende hitte zo in die oven tussen de rotsen. Met die wetenschap in gedachten rijden wij er gewoontegetrouw op het heetst van de dag naartoe met een rugzak vol flesjes water. Gelukkig waait er een lekker briesje en is het prima uit te houden. Het is druk natuurlijk, hele busladingen toeristen schuifelen in cohorten door de Marmeren straat en de Kuretenstraat, maar het menselijke geroezemoes verleent de ruïne iets authentieks, zo moet het ongeveer ook geklonken hebben in de oudheid lang voordat de herrie van auto’s, radio’s en klussende buurmannen een standaard onderdeel werden van het stadsgeluid.

Bijzonder is het wooncomplex dat je kunt bezoeken. “Vreemd genoeg lopen veel bezoekers hieraan voorbij,” aldus onze reisgids, de Rough Guide - wellicht omdat je er extra voor moet betalen? Het is een grotendeels gerestaureerd appartementenblok van zes woningen waar je de originele mozaïekvloeren nog kunt zien en het 'behang' op de muren, wit pleisterwerk versierd met bloemen en vogels. Voor de rijken, ongetwijfeld.

Het kost ons zo’n drie uurtjes om helemaal naar het eind van Efeze te lopen en weer terug. En daarna, koel briesje of niet, is het echt tijd geworden voor ijs en cola. Gevolgd door een late, late lunch in onze Kustur Club waar altijd wel ergens een buffet open is.