Op vrijdagavond vliegen we terug, dus ’s ochtends pakken we het boeltje weer in, nemen afscheid van onze mannen uit Bangladesh en bestellen een taxi naar Aqaba, waar we neerstrijken op het terras van After8, de lunchroom annex ijssalon waar Wende’s grote vriend Ahmed werkt. Regelmatig had ze gezegd: Ahmed nou? Ahmed soeken! En nu heeft ze hem weer gevonden! Prompt krijgt ze een paar mini-ijsjes van hem die er grif ingaan.
's Middags wandelen we nog een keertje door Aqaba, naar de enorme vlaggenmast van 130 meter hoog en terug over de boulevard. Omdat het vrijdag is, de ‘zondag’ in het Midden Oosten, is het strand druk bezet. Dat wil zeggen, niemand zit in de zon, maar overal staan tentjes en parasols waaronder families zijn neergestreken, of groepjes vrouwen van jong tot oud in volledige kledij. Baldadige jongens duiken vanaf een steiger in zee. We drinken een colaatje en kijken naar het water. Toeristische glass-bottom boats delen de baai met grote vrachtschepen. Aan de overkant tekent de Israëlische badplaats Eilat met z’n flats zich duidelijk af. En boven dit alles schijnt een keiharde woestijnzon…wat dat betreft hadden we zeker niet later in het seizoen moeten komen, het is heet zat zo.
Terug bij Ahmed bestellen
we nog een laatste lunch en vooruit, een shisha.
Waterpijp met appeltabak. Om vier uur nemen we afscheid en zoeken een taxi naar
het vliegveld. In de kleine vertrekhal is het rustig. Wende klimt op alle
stoelen, Christel koopt een armband van onze laatste dinars, ik lees nog wat
Arabische opschriften die ik niet begrijp en dan gaat de schuifdeur open en
lopen we naar het gereedstaande vliegtuig van Thomas Cook. Nog een laatste blik
op de dorre, zongebleekte bergen aan weerszijden van de landingsbaan. Jordanië
rechts, Israël links. Qua natuur is het hier een pot nat, of droog eigenlijk.
Een grens zie je niet, dat overzichtelijke stippellijntje dat in de twintigste eeuw op de landkaart van dit historische bijbelse land is gezet valt in
het echt nergens te bekennen. Met die gedachte keren we Jordanië tenslotte de rug toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten