Ooit zag ik een documentaire van natuurfilmer David Attenborough over de Mulu Caves en de miljoenen vleermuizen die elke avond uitvliegen. Zeer indrukwekkend. Nooit gedacht dat ik er ooit zelf zou komen.
En nu zijn we
er, bij het observatiepunt. Een soort natuurlijk amfitheater voor de ingang van
Deer Cave, de grootste rotsingang ter wereld. Het loopt tegen zessen ’s avonds.
Twintig, dertig mensen hebben zich hier verzameld voor de ‘bat exodus’ zoals
het wordt genoemd. Maar zoals vaak ziet het er op tv mooier uit dan in het
echt. We zien een paar zwermen hoog in de lucht overvliegen, maar dat is het.
Terwijl we nog steeds wachten tot het écht begint maant de gids ons al om terug te keren. It’s finished, zegt hij, het wordt te donker. De grot heeft twee ingangen, wellicht hebben ze de achteringang genomen, dat kan, het hangt af van het weer en de wind. In de duisternis lopen we –over een keurige boardwalk– drie kilometer terug door de jungle, die vol exotische geluiden zit. Het blijkt de lokroep van een dikke pad te zijn.
Niettemin is
Mulu een geweldige ervaring. Het vliegtuigje, de speelgoedluchthaven, de
eenvoudige lodge vol vriendelijk personeel. Samen met drie anderen delen we een
gids die ons naar Lang Cave en Deer Cave leidt. Onderweg wijst hij enorme wandelende takken en rupsen aan.
Lang Cave is mooi vanwege alle
grillige rotsformaties; Deer Cave is spectaculair vanwege de omvang. De ingang
meet honderd bij honderdvijftig meter, en eenmaal binnen reikt het plafond zelfs
nog hoger.
In deze kolossale kathedraal huizen drie miljoen vleermuizen, in
verschillende kolonies die als zwarte schimmel opdoemen in het licht van de
zaklamp van de gids, hoog boven je hoofd. De gids waarschuwt: als je omhoog
kijkt niet je mond opendoen, voor je het weet schiet er ‘iets’ naar binnen, je
weet wel. Grote bergen zwarte vleermuizenpoep, guano genaamd, liggen naast de boardwalk. Tegen de schemering
vliegen de vleermuizen uit en grazen 15 ton insecten uit de lucht, iedere nacht
weer.
Mulu is een nationaal park en er zijn nog veel meer grotten die samen een enorm gangenstelsel vormen. Maar voor ons is het even genoeg. We gaan naar Brunei. Hemelsbreed een
kilometer of vijftien van Mulu, en prima te doen als je bereid bent een dag of wat door de jungle te hakken en met inheemse stammen die het niet zo
op indringers hebben te onderhandelen over het recht op overpad. Anders moet je
echt even terug naar Miri.
Alweer zo,n spectaculaire foto. 1 album is straks niet genoeg. Mooie ervaring ook. Liefs Ankie
BeantwoordenVerwijderen