Pasen 2013

29 maart - 1 april     

Een weekendje weg met de verjaardag van Christel. Huisje gehuurd in Heyd, klein dorpje in de buurt van Durbuy. Het werd gepresenteerd als een ‘eco-huisje’ wat betekende dat het klein was, gebouwd van natuurlijke materialen (leem en hout) en geen cv had, enkel een houtkachel.

Eigenaar was Gerard, een djembé-spelende Nederlander die op zijn terrein, Boda geheten, ook nog een groter chalet verhuurde en –echt waar–  een heuse tipi. Hartelijk heette hij ons welkom en wees ons waar we ons afval konden scheiden. Tevens legde hij ons de werking uit van de kachel, een tegelkachel naar Fins model. Het hout lag al hoog opgetast naast de kachel, maar voor de zekerheid haalde hij nog een kruiwagen extra.

Want...het was koud. Steenkoud. Sterker nog: het was zo’n beetje het koudste paasweekend ooit. ’s Nachts vroor het en overdag werd het niet warmer dan een of twee graden. Er lag sneeuw toen wij de Ardennen binnenreden. Niet normaal natuurlijk voor het laatste weekend van maart. En ook niet iets waar je rekening mee houdt als je op internet een huisje zonder cv boekt. Maar als we ons al zorgen maakten (wat we wel een beetje deden) dan was dat helemaal nergens voor nodig, want de Finse kachel functioneerde uitstekend. Als je hem vol hout had gegooid duurde het weliswaar twee uur voor de kamer op temperatuur was, maar daarna bleef het twaalf uur lang knoertwarm zonder dat je ook maar iets hoefde te doen, behalve af en toe het raam openzetten voor wat frisse lucht. Nadeel was dat alleen de woon-slaapkamer werd verwarmd, de wc-badkamer bleef ijzig koud. Gelukkig hing daar een klein straalkacheltje, knieval naar de moderne luxemens.

Vanwege het koude weer én vanwege de aanwezigheid van een zuigeling van zeven maanden bleven onze activiteiten beperkt. We arriveerden vrijdag eind van de middag. Christel reed nog gauw even naar de supermarkt in Barvaux om soep met brood te halen, maar omdat ze de soep vergat mee te nemen aten we die avond brood, met een worteltje voor Wende.

Zaterdagochtend bleek de temperatuur binnenshuis gedaald tot twaalf graden. De eerste uren bleven we daarom lekker in bed, tot de kachel z’n ding had gedaan. Christel was jarig vandaag en kreeg cadeautjes, onder ander een vrolijk zomerjurkje. Daarna moest Wende haar slaapje doen en omdat de temperatuur inmiddels was opgelopen tot 25 graden suften papa en mama ook een tijdje weg etcetera etcetera, dus tegen de tijd dat wij allemaal aangekleed en wel in de auto zaten was het half drie.

Doel: zwembad Aqua l’O in Houffalize. Met verplichte badmuts op dobberden we met Wende in het pierebadje tot haar handjes blauw van de kou zagen, waarna we haar hebben opgewarmd in het bubbelbad. Via een adembenemend ‘berg’weggetje koersten we naar La Roche. Eerst hebben we een Leffe gedronken in de brasserie aan het Place du Bronze (ooit een parkeerterrein, nu een plein met een fontein), daarna zijn we uit eten gegaan bij een van de drie pizzeria’s in La Roche. Beetje spannend, want het was de eerste keer dat we met Wende een restaurant bezochten. Maar het ging van een leien dakje: de kinderwagen kon naast het raam bij de pizza-oven (gemodelleerd naar de ruïne van La Roche), Wende vermaakte zich prima met staren naar het spiegelplafond en papa en mama aten er lekker op los, want uit eten, ha! dat gebeurt niet vaak meer tegenwoordig.

Zondagochtend hebben we ons weer vermaakt met Wende, die sinds een weekje kruipt en met veel plezier de hele vloer ronddweilt. ’s Middags een uurtje gewandeld toen de zon even scheen. Vanuit ons ecohuisje kon je rechtstreeks het bos inlopen. We startten met de kinderwagen, maar dat werd al snel ploegen en zwoegen, dus hebben we die teruggebracht en zijn verder gegaan met de babybjörn, waarin Wende al snel in slaap viel. Later op de middag nog naar La Roche gereden om een biertje te drinken met Katelijne en twee vriendinnen die toevallig ook Pasen hier doorbrachten. ’s Avonds pompoensoep gegeten.

En maandag keerden we alweer terug, met een omweg langs Brunssum om een bezoekje te brengen aan Paul, een oud-collega van Christel, sinds enige tijd gepensioneerd