‘Jimmy’, Boudewijn de Groot…onthou die naam!
Pal naar het zuidwesten fietsen terwijl er een straffe
zuidwester waait – niet het meest briljante idee van 2016. Zeker niet als je
dat in de Biesbosch doet, een kale vlakte zonder bies of bosch waar de wind
onbekommerd z’n gang gaat. We hebben het gemerkt, Wim en ik, tijdens onze jaarlijkse
paalcampingtournee.
Wat een afknapper trouwens, die Biesbosch! M’n vriend Jeroen, die in
deze streek getogen is, had me al gewaarschuwd. “Leuk met de boot, maar met de
fiets…ik weet het niet.” Wij wel, inmiddels. Beter van niet.
Het merkwaardige is dat we helemaal niet van plan waren deze
kant op te gaan. Brabant hadden we in ons hoofd. Maar om een of andere reden
kwam de Biesbosch in beeld toen ik de kaart bekeek, als een mooie groene
doorsteek richting Zuid-Holland en het eiland Tiengemeten, een onbedorven stuk
natuur midden in het Haringvliet waar ik enthousiaste verhalen over had gehoord.
We reserveerden zelfs de enige camping op Tiengemeten. Maar die hebben we
moeten afbellen – de wind was ons te machtig.
