Engeland

Ik ben dol op Engeland. Of het nou komt doordat ik een reïncarnatie van koning Arthur ben of doordat ik er als kind een paar keer ben geweest, feit is dat ik me op een merkwaardige, bijna emotionele manier thuis voel in Engeland, iets wat ik nooit heb gehad in bijvoorbeeld Frankrijk of Italië. Hieronder een paar verslagen.

 
 
 

Engeland (Ham 'n Eggs Tour 2012)

Een jaar van anders dan anders… Vliegen kon niet meer vanwege de zwangerschap van Christel, daarom voor het eerst in jaren geen verre reis, maar een ouderwetse vakantie, met tent en auto. Tot het laatst twijfelden we tussen Noord (Groot-Brittannie) en Zuid (richting Griekenland) en uiteindelijk werd het van allebei een beetje. 
We begonnen in Engeland, maar toen we na een week op die beroemde ‘depressie boven Schotland’ stuitten, kozen we eggs for our money en koersten zuidwaarts, richting zon, die we terugvonden in Kroatië. Zesduizend kilometer legden we aldus af. Gelukkig weinig tolwegen, uitgezonderd dan in Frankrijk. En in Italië, Slovenië en Kroatië. En de M6A rond Birmingham. Het was nog voorseizoen, dus rustig overal, en zo werd het een ontspannen tien-landen-tour.

Anglofielig

Mei 2012

Diep van binnen ben ik best anglofiel. Of beter: brittofiel. Ik vind Engeland en Schotland geweldige landen.

Vroeger ben ik er regelmatig geweest, met en zonder familie, maar naarmate ik verder achter ‘s werelds horizon begon te kijken raakten ze een beetje uit zicht, al heb ik de laatste jaren nog een paar weekendjes London en Stonehenge gedaan. Waar ik van hou is het landschap, van de zachte groene heuvels in het zuiden tot de ruige glens en lochs in het noorden, al of niet verscholen achter een gordijn van mist waar ieder moment koning Arthur doorheen kan springen, of het monster van Loch Ness. Het Engeland waar ik als een blok voor val is een Engeland dat niet bestaat.

Cambridge

Zondag 27 mei

Okee, onze Ham ‘n Eggs Tour 2012 gaat van start! De eerste dag begint vroeg: al om 6:30 lokale tijd verlaat onze volgelaten Toyota in Harwich de buik van de Stena Brittannica. De overtocht verliep op rolletjes.

Wales

Woensdag 30 mei 2012

Is Wales een land? Tja, daar valt over te twisten, maar mijn definitie van een land is dat het een nationaal voetbalelftal heeft, en dat heeft Wales, dus telt het als een land en wordt het per maandag 28 mei aan ons lijstje toegevoegd.

York

Vrijdag 1 juni

Het is een halve dag rijden naar York. Onderweg drizzle en showers, afgewisseld met showers en drizzle. We besluiten daarom het kamperen maar even te laten en gebruik te maken van een van die geweldige uitvindingen die de Britse beschaving aan de wereld heeft geschonken naast voetbal, de stoommachine en witte bonen in tomatensaus: B&B ofwel Bed & Breakfast.

Eerst komen we op krachten met een cream tea, een pot thee met scones en clotted cream, ook zo’n typisch Britse aangelegenheid. Dan gaan we op zoek naar een B&B en komen uit bij The Groves, een fraai herenhuis met veel rood tapijt en schilderijtjes in een straatje op vijf minuten van het centrum. Als we de auto inparkeren houdt het op met regenen. Kunnen we mooi de kletsnatte tent even te drogen hangen. Op de fiets maken we een verkenningstochtje door het centrum en we eten bij The Olive Tree, een mediterraans restaurant tegenover Clifford’s Tower, een middeleeuwse toren op een grasheuvel waar een eendenfamilie rondscharrelt.


Hadrian's Wall

Zaterdag 2 juni

Het was Julius Ceasar zelf die als eerste het Kanaal overstak om eens een kijkje te nemen in Engeland. Een eeuw later ging keizer Claudius tot echte actie over en binnen een paar decennia werd het hele land bezet, zo’n beetje tot midden-Schotland toe. 

Maar waar de Engelsen zonder veel problemen meeheulden met hun nieuwe heersers, daar bleven de Schotten zich verzetten, en na een hoop gedoe en barbaarsiteiten daar in het hoge noorden besloot keizer Hadrianus na een bezoek aan York tot een rigoreuze oplossing: hij bouwde een muur over de hele breedte van Engeland, van Newcastle in het oosten tot Carlisle in het westen, 135 kilometer lang.

What's app?

Donderdag 7 juni 2012


…en zo, op onze queeste naar de Heilige Vakantie Graal, een goudwit stralende bol, kwamen we dus terecht in Venetië. Of zoals ze in Engeland zeggen: Venice. A jolly good ride, alles bijelkaar.



Krk en vrdr

Maandag 11 juni

Vanuit Venetië zijn we verder gereden naar Kroatië. Venetië, ach, je kent het. Een hoop water.

Maar een prachtig stadje om een dagje in rond te lopen. Het Giethoorn van het zuiden, aldus de conclusie van Christel C. Cools na afloop.

Kroatië is weer een hele nieuwe ervaring. Sterker nog, we hebben geen idee waar we aan beginnen. We hebben geen reisgids, weten niet wat er te zien of te doen valt, kennen geen woord Kroatisch, hebben geen benul van geld of wisselkoers. Hoe symbolisch is het dat ons navigatiesysteem het bij de Italiaanse grens voor gezien houdt en alleen nog een groot wit vlak toont waarin -dat dan weer wel- onze positie nog wel exact wordt weergegeven.
-Wat denk jij: links of rechts?
-Tja, rechts is blanco.
-En links?
-Ook blanco.
-Ja lekker dan...
Welkom in Van-De-Kaartië. Goddank ligt er nog een Europese wegenatlas in de auto, ooit gekocht voor ‘noodgevallen’. Voor als je onverwachts ineens het Oostblok binnenreed of zo.


Plitvice

Vrijdag 15 juni 2012

Plitvicka Jezera is het grootste nationale park van Kroatië en staat bekend om al z’n watervallen (90 stuks) en meren (16 stuks). Daar heb je dus een hoop water voor nodig en inmiddels weten wij waar dat vandaan komt: uit de hemel, als motregen, buitjes, stortbuien. 

Nauwelijks hadden wij onze tent opgezet of het begon al te druppelen en dat bleef het die dag en de volgende doen, alleen ’s avonds klaarde het op.