1 september 2012
O wee…
Woensdag 30 mei 2012
Is Wales een land? Tja, daar valt over te twisten, maar mijn definitie van een land is dat het een nationaal voetbalelftal heeft, en dat heeft Wales, dus telt het als een land en wordt het per maandag 28 mei aan ons lijstje toegevoegd.
Egypte vind ik een geweldig land. Allereerst natuurlijk vanwege het unieke culturele erfgoed, dus de piramides, tempels en graftombes. Maar het is, dankzij de Rode Zee, ook de dichtstbijzijnde toplocatie om te duiken. En in de loop der jaren ben ik de Arabische cultuur steeds meer gaan ontdekken en waarderen, zozeer dat ik zelfs Arabisch ben gaan studeren. Heel graag keer ik met vrouw en kind nog eens terug naar het land van de Nijl, insjallah.
Ik ben er nu drie keer geweest:
- HIER in 1999 een rondreis in m'n eentje
- HIER in 2007 met Christel naar Dahab
- HIER in 2012 met Christel en familie naar Dahab.
Dahab is een heerlijk plaatsje. Het is rustig, overzichtelijk, ontspannen, je kunt er prima duiken en snorkelen en de bewoners laten je gewoon je gang gaan, wat niet overal in Egypte zo is. Toen we er in 2007 waren, wisten we zeker: hier gaan we volgend jaar weer naartoe. Uiteindelijk zou het dus vijf jaar duren.
Nu, in 2012, zijn we er weer, ditmaal met m’n ouders en m’n zus Leonie. We zitten in een ander hotel (Star of Dahab), aan zee deze keer. Christel en ik hadden een tweepersoonskamer geboekt, maar krijgen een soort familiekamer, alsof ze wisten dat we eigenlijk met z'n drietjes kwamen... (Christel was vier maanden zwanger inmiddels.) Voor de rest lijkt er niets veranderd. Ongetwijfeld zijn er wat zaakjes verdwenen en andere voor teruggekomen, en is Egypte inmiddels een revolutie rijker en een Mubarak armer, maar voor het oog is Dahab nog hezelfde lome luie loungeplaatsje.
Met Boesi, de huiskat |
Hagia Sofia |