Marokko

Het meest vertrouwde stukje Afrika dat we hebben. Zeker als je al twaalf jaar tussen de Marokkanen in de Utrechtse wijk Hoograven woont. In mei hebben we  tien dagen veldwerk verricht in de zogeheten 'koningssteden': Rabat, Meknès, Fès en Marrakech. We vonden het land verrassend modern en doordat vrijwel iedereen Frans spreekt en met baguettes door de straat loopt lijkt het soms een Franse provincie. Maar de oude medina's zijn weer door en door Arabisch.

Hebben wìj weer

Rabat

Welkom in Marokko. Binnen 24 uur te maken gehad met afzetterij op de markt, een opdringerige hennatatoëerder en corrupte politie. Fijn, dat reizen!

Maar enfin, voor de rest gaat alles goed.

Het is drie uurtjes vliegen naar Casablanca. Ongelooflijk hoe dichtbij Marokko, en daarmee Afrika, eigenlijk is. Op de luchthaven pikken we onze auto op. Zoals gewoonlijk krijgen we een ‘upgrade’, dat schijnt een gewoonte te zijn bij autoverhuurders:  wij rijden tenminste altijd weg met een grotere auto dan we hebben besteld. Ditmaal wordt ons een gloednieuwe Citroën C4 toebedeeld met slechts 6000 kilometer op de teller.

Fès

16 - 18 mei 2015

Een paar dagen in Fès. Het is er gruwelijk heet, meer dan 35 graden. Dat overvalt ons een beetje.

We hadden gerekend op zo’n graad of 25, dat is het gemiddelde in mei, maar kennelijk heeft de Sahara een tandje bijgezet. Gelukkig zitten we in een hotel met een zwembad. Het heet Villa Agapanthe en ligt buiten de stad, aan het eind van een landweggetje, een oase van rust, reinheid en regelmaat. Het contrast met het drukke, chaotische Fès zou niet groter kunnen zijn.

Meknès

Vanuit Fès maken we een dagtochtje naar Meknès en Volubilis. Volubilis was een grote Romeinse stad in de 2e en 3e eeuw na Christus. Het noorden van Marokko hoorde als provincie Mauretania Tingitania tot het Romeinse rijk en Volubilis was de hoofdstad.

De uitgestrekte ruïne ligt in een vlakte tussen olijfboomgaarden. Gelukkig is het vandaag bewolkt en slechts 25 graden, anders zou het er niet te harden zijn van de hitte. Bijzonder in Volubilis zijn de fraaie mozaiekvloeren die zijn gevonden. Terwijl we wat tussen de zuilen klauteren denk ik eraan hoe we, ongeveer een jaar geleden, over een zelfde soort ruïne rondliepen, maar dan in Jordanië, duizenden en duizenden kilometers naar het oosten (zie HIER). Het geeft maar aan hoe ongelooflijk groot het Romeinse rijk was!

Marrakesh

20 - 23 mei 2015

Vanuit Fès is het zo’n 500 kilometer naar Marrakesh. Dat lijkt niet veel, maar als je de N7 neemt, de binnenweg die tussen de uitlopers van het Atlas-gebergte door kruipt, dan doe je er zeker anderhalve dag over. En het helpt ook niet om ’s ochtends eerst uitgebreid in het zwembad te gaan poedelen en pas na elven te vertrekken.

Je rijdt door het centrale deel van Marokko en krijgt een goed beeld van wat er nog meer in dit land bestaat behalve toeristische medina's met smalle straatjes.

Casablanca

Zondagochtend vertrekt onze vlucht weer vroeg. Daarom rijden we de dag daarvoor al terug naar Casablanca. We hebben een hotel gekozen in een buitenwijk van de stad, bij de uitvalsweg naar het vliegveld; het blijkt een soort Bed & Breakfast, gevestigd in een schitterend ingerichte villa, Dar Diafa genaamd.

Onze kamer is een en al kussentjes, tapijtjes, doosjes, snuisterijtjes, lifjes en lafjes, totaal ongeschikt voor zo’n dondersteen als Wende (‘donderstiek’ zegt ze zelf), dus zoeken we onze toevlucht maar snel in het zwembad in de tuin waar ze geen kwaad kan doen. Zou je zeggen. Helaas bezeert ze haar voet wanneer de stenen zitting van een bank afglijdt. Gelukkig maar een schaafwond, het had veel erger kunnen zijn – maar het volstaat om haar de rest van de dag wat huilerig te maken.

Nepal

Wat mij betreft het mooiste land ter wereld. Tweemaal geweest:
-een eerste, onvergetelijke reis in 2004 HIER
-en DAARNA in 2008 om vrienden van toen te bezoeken.
Een derde keer is al een tijdje in de maak, maar steeds komt er iets tussen. Een kind bijvoorbeeld, om maar iets te noemen. 

Aardbeving

Op 25 april 2015 vond er een zware aardbeving plaats in Nepal. Niet verrassend, Nepal ligt op de breuklijn van twee grondplaten, de ene schuift steeds dieper door onder de andere en veroorzaakt een hoop onrust daar, vijftien kilometer onder de grond en soms dus ook erboven. Door dit proces wordt het aardoppervlak omhoog gestuwd en dat verklaart onder andere al die hoge bergen in Nepal, zoals de Mount Everest.