Maandag 8 augustus
Dag 3, 89 kilometer
Dag 3, 89 kilometer
Grijze lucht vandaag bij opstaan en ook wat druppels. In het douchehok word ik aangesproken door een Nederlander, hij blijkt bij een van de caravans te horen en int namens de kanovereniging het stageld.
Een klein klimmetje brengt ons uit Herford en dan koersen we richting Hameln, maar met een grote boog noordwaards, langs de Weser, om de heuvels te vermijden. Een paar keer moeten we schuilen voor korte, hevige regenbuien. ’s Middags klaart het ietsje op. Het blijft echter de hele tijd jas aan-jas uit-jas aan-jas uit en daar worden we een beetje simpel van.
In Hameln drinken we koffie en nemen weer een wafel, dat blijkt goed fietsvoer. Vervolgens fietsen we nog zo’n 20 kilometer verder naar het zuiden, naar Bodenwerder waar campings zijn. De route volgt een fietspad van betonplaten langs de Weser. Het is droog geworden, de zon schijnt een beetje en de wind blaast in onze rug, dus het is onverwachts even genieten. Kennelijk zijn we echter beland op een ‘officiële’ fietsroute, want ineens duiken links en rechts andere vakantiefietsers op, meest van seniorenleeftijd. Tot nu toe hadden we die nog niet gezien. Op de camping zijn we echter de enige.
Het is sowieso rustig op de camping: de groenstrook langs de rivier voor ‘trekkers’ is grotendeels leeg, en de stacaravans van de ‘vaste jongens’ ogen meest donker en verlaten zodat de kabouters en hertjes in de grinttuintjes het rijk alleen hebben, om wie weet wat te doen met elkaar… Het begint te regenen dus we moeten snel de tent opzetten, met álle stokken. Tussen de buien door zien we kans iets te eten op het bankje bij onze tent. Maar er staat een koude wind, dus we kruipen snel de tent weer in, waar we het onszelf gemakkelijk maken met muziek, wijn, warme slaapzakken en de evaluatie van de dag. Verbazend hoe gezellig zo’n luchtbel tussen het nylon wordt. Als je maar van elkaar houdt…
In Hameln drinken we koffie en nemen weer een wafel, dat blijkt goed fietsvoer. Vervolgens fietsen we nog zo’n 20 kilometer verder naar het zuiden, naar Bodenwerder waar campings zijn. De route volgt een fietspad van betonplaten langs de Weser. Het is droog geworden, de zon schijnt een beetje en de wind blaast in onze rug, dus het is onverwachts even genieten. Kennelijk zijn we echter beland op een ‘officiële’ fietsroute, want ineens duiken links en rechts andere vakantiefietsers op, meest van seniorenleeftijd. Tot nu toe hadden we die nog niet gezien. Op de camping zijn we echter de enige.
Het is sowieso rustig op de camping: de groenstrook langs de rivier voor ‘trekkers’ is grotendeels leeg, en de stacaravans van de ‘vaste jongens’ ogen meest donker en verlaten zodat de kabouters en hertjes in de grinttuintjes het rijk alleen hebben, om wie weet wat te doen met elkaar… Het begint te regenen dus we moeten snel de tent opzetten, met álle stokken. Tussen de buien door zien we kans iets te eten op het bankje bij onze tent. Maar er staat een koude wind, dus we kruipen snel de tent weer in, waar we het onszelf gemakkelijk maken met muziek, wijn, warme slaapzakken en de evaluatie van de dag. Verbazend hoe gezellig zo’n luchtbel tussen het nylon wordt. Als je maar van elkaar houdt…
