Dinsdag 9 augustus
Dag 4, 88 kilometer
Dag 4, 88 kilometer
Verder vandaag, weer onder een grijze hemel waar opnieuw buien uit vallen. We koersen op de Harz aan.
Na wat kilometers golvende plattelandsweg om warm te worden krijgen we tussen Eschershausen en Alfeld de eerste serieuze beklimming (én afdaling) voor onze kiezen: een kilometer of vijf met 8% omhoog. Het is echter goed te doen. Later, in Berlijn, kunnen we constateren dat dit meteen de zwaarste klim van de hele tocht is geweest, op één na. Maar daarover straks.
Onze route blijft rustige, licht heuvelende wegen volgen, veelal voorzien van fietspaden. Wat dat betreft is Duitsland er duidelijk op vooruit gegaan, want toen ik er 25 jaar geleden doorheen fietste (op weg naar Boedapest) waren die er nog nauwelijks. Prettig voor de homo fici is ook het uitgebreide aanbod van supermarkten, vrijwel ieder gehucht heeft wel een Lidl, Aldi, ReWe, Penny-Markt of Edeka, goed voor goedkoop brood, kaas, granaatappelsap en kleine zakjes foute drop die je bij één pauze leeggraast. Ook zijn er overal picknick-bankjes. Halverwege de dag stuur ik, in het kader van een sanitaire stop, een verlaten stukje weg op waar tussen opgeschoten onkruid een afgedankte caravan staat. Ineens voelde ik dat ik bekeken werd en zag in de caravan een vrouw zitten, volgens Christel, die betere durfde te kijken, ‘in half ontblote staat’. Toen pas viel me op dat er allemaal hartjes op de buitenkant waren geverfd. Het leek me beter hier maar niet m'n broek te laten zakken en decent stuurde ik weer weg van deze mobiele bordeelunit.
Aan het eind van de middag zijn we nog niet overdreven ver gevorderd, maar ons inwendige kaarsje is een beetje weggeregend en we besluiten koers te zetten naar de dichtstbijzijnde camping, in Langensheim, via een drukke verkeersweg waar we ons weinig senang voelen. Na boodschappen komen er nog vijf kilometer heuvelopwaarts, de Harz in, en als we het helemaal zat zijn krijgen we vlak voor de camping nog een extreem steil stuk voor de kiezen dat tenenkrommend zwaar is.
Eenmaal boven treffen we weer een grotendeels lege camping, het moet een rampzalige zomer zijn voor de kampeerbranche. Ook deze avond is het koud, winderig en nat en blijven we in de tent waar we soep, brood en salade eten. Is augustus nog wel een zomermaand? Maar morgen wordt het beter, zeggen we tegen elkaar als we gaan slapen, moe en voldaan ondanks alles.
Onze route blijft rustige, licht heuvelende wegen volgen, veelal voorzien van fietspaden. Wat dat betreft is Duitsland er duidelijk op vooruit gegaan, want toen ik er 25 jaar geleden doorheen fietste (op weg naar Boedapest) waren die er nog nauwelijks. Prettig voor de homo fici is ook het uitgebreide aanbod van supermarkten, vrijwel ieder gehucht heeft wel een Lidl, Aldi, ReWe, Penny-Markt of Edeka, goed voor goedkoop brood, kaas, granaatappelsap en kleine zakjes foute drop die je bij één pauze leeggraast. Ook zijn er overal picknick-bankjes. Halverwege de dag stuur ik, in het kader van een sanitaire stop, een verlaten stukje weg op waar tussen opgeschoten onkruid een afgedankte caravan staat. Ineens voelde ik dat ik bekeken werd en zag in de caravan een vrouw zitten, volgens Christel, die betere durfde te kijken, ‘in half ontblote staat’. Toen pas viel me op dat er allemaal hartjes op de buitenkant waren geverfd. Het leek me beter hier maar niet m'n broek te laten zakken en decent stuurde ik weer weg van deze mobiele bordeelunit.
Aan het eind van de middag zijn we nog niet overdreven ver gevorderd, maar ons inwendige kaarsje is een beetje weggeregend en we besluiten koers te zetten naar de dichtstbijzijnde camping, in Langensheim, via een drukke verkeersweg waar we ons weinig senang voelen. Na boodschappen komen er nog vijf kilometer heuvelopwaarts, de Harz in, en als we het helemaal zat zijn krijgen we vlak voor de camping nog een extreem steil stuk voor de kiezen dat tenenkrommend zwaar is.
Eenmaal boven treffen we weer een grotendeels lege camping, het moet een rampzalige zomer zijn voor de kampeerbranche. Ook deze avond is het koud, winderig en nat en blijven we in de tent waar we soep, brood en salade eten. Is augustus nog wel een zomermaand? Maar morgen wordt het beter, zeggen we tegen elkaar als we gaan slapen, moe en voldaan ondanks alles.
 |
| Even een zonnig momentje |