Vanuit Montenegro slingeren we Bosnië binnen en vanaf nu komen we op bekend terrein. Twee jaar geleden bezochten we Bosnië ook en waren zwaar onder de indruk van het prachtige groene landschap vol bergen, kloven en rivieren. Daarom nu deze kleine omweg.
Het kost twee dagen om het land helemaal van zuid naar noord te doorkruisen en toevallig, niet toevallig staan we twee keer op een camping die we al kennen. In Sarajevo is het toeval, er zat niets beters in de buurt – maar het komt eigenlijk wel goed uit, want nu kunnen we ’s ochtends ‘even’ de stad in rijden om bij boekhandel Buybook Sarajevo – briljante naam!- een…eh…boek te buyen voor Wende: Harry Potter deel 5, 800 pagina’s schoon aan de haak, in het Engels. Good luck! (Zeven dagen later, wanneer ik dit schrijf, op de Duitse Autobahn, moet ze nog 46 pagina’s en dan is dit deel ook uit…)
Maar de tweede camping is eigen keuze, want aan Kamp Vrbas, helemaal in het noorden, bewaren we fijne herinneringen, al is het eigenlijk maar een simpel grasveldje in de groene oksel van een rivier.
Er blijkt gelukkig weinig veranderd: nog steeds datzelfde slingertouw om in het water te plonzen, de langsdrijvende rafters, het restaurantje – alleen de menukaart oogt wat professioneler, en waar wij destijds op onze eerste dag in Bosnië hier kennismaakten met het nationale gerecht, cevapi, zo sluiten we nu met een flink opgepluste cevapi-schotel deze bescheiden roadtrip door ons favoriete Balkanland af. Morgen door naar Slovenië.
7
– 9 augustus 2025
Geen opmerkingen:
Een reactie posten