Luxemburg

 31 maart – 2 april 2006

Met de voltallige familie Cools een weekendje naar Luxemburg - een bijzondere gelegenheid, om verschillende redenen.

Aanleiding was een spectaculaire hotelaanbieding die ik ergens tegenkwam. Ik besprak het met Christel, leuk om er een weekendje tussenuit te gaan, romantisch met z’n twee ... en wat er daarna gebeurde kan ik niet precies meer reconstrueren, maar voor we het wisten hadden we haar ouders uitgenodigd, haar zus met vriend, haar grootouders én haar neef met vriendin. Zó, met z’n tienen dus, belandden we in het Hiltonhotel in Luxemburg-Stad.

Het duurde maar kort, vrijdagmiddag heen, zondagmiddag alweer terug, dus twee keer dineren in het Hilton en tussendoor één dagje de stad in. Dat wil zeggen schuifelen met de oudjes door de winkelstraat en daarna met een toeristisch treintje een rondje gereden door de merkwaardige kloof die dwars door het centrum loopt en overspannen wordt door een enorme boogbrug, de Pont Adolphe.

Achteraf blijkt het de laatste keer te zijn geweest dat we zo een weekendje op stap konden met Christel’s opa en oma. Hierna zouden ze steeds meer zorg nodig hebben en werd hun actieradius kleiner en kleiner. Maar waar de ene generatie zou wegvallen, zou de volgende zich al snel aandienen. Want de familietrip naar Luxemburg was óók de laatste voordat we allemaal kinderen zouden krijgen, te beginnen met Sven in 2008. Uitstapjes zouden dus nooit meer hetzelfde zijn hierna.

En het weekendje had voor mij persoonlijk nóg een speciaal tintje: die zaterdag, 1 april, trad ik officieel uit dienst van het UWV en begon voor mij een ware annus mirabilis waarin ik de ene fantastische reis na de andere maakte, allemaal gedocumenteerd op deze weblog die ik toen, in dat voorjaar, ben begonnen. Aftrap was het Pieterpad, waar ik drie weken later aan begon. Maar eigenlijk, zo realiseer ik mij nu, begon dit wonderjaar dus al eerder en wel met dit unieke uitstapje naar Luxemburg.