friesreis: Jouanique 2014

25 juli - 2 augustus 2014

Sinds mijn oude studievriend Peter een huis in Frankrijk heeft gekocht proberen we iedere zomer een paar dagen op bezoek te gaan. De vorige keren zijn we samen met Jeroen (een andere studievriend) en Josje geweest, maar die lieten dit jaar verstek gaan vanwege hun baby Meike van vijf maanden.

Dus deden we het zelf en combineerden ons bezoek met een weekendje kamperen in de buurt van Clermont Ferrand. Papa wilde namelijk wel eens een colletje beklimmen en had z’n oog laten vallen op de Puy de Dôme, nabij Clermond Ferrand, nadat de eerste keus, de illustere Tourmalet in de Pyreneën, bij nadere beschouwing wat te ver was gebleken…en eigenlijk ook wel wat te hoog. Helaas bleek de Puy de Dôme sinds enkele jaren afgesloten voor ieder verkeer anders dan een toeristentreintje naar de top. Uiteindelijk heeft papa dus alleen wat rondgefietst bij Peter in de omgeving, over spectaculaire heuvelruggen van soms wel driehonderd meter hoog…

De camping was lukraak van internet geplukt en bleek een gouden gok. Zowat de helft van het goeddeels verlaten terrein bestond uit speeltuin. Wende vermaakte zich dus prima, en ook anderszins leek kamperen haar wel te liggen. Zonder mokken legde ze zich te ruste in de tent, toch een noviteit voor haar. Een van ons sliep met haar in een tweepersoonstent, de ander in een eenpersoonstentje. Helaas was het weer niet optimaal en kregen we her en der wat regen te verduren.

Puy de Dôme

Uiteraard hebben we de Puy de Dôme ‘beklommen’. Een vulkaan, 1465 meter hoog, de hoogste van een reeks vulkanen die je als groene kegels op een rijtje ziet liggen. Vanaf de top werd driftig geparasaild. Ook hebben we nog, speciaal voor Wende, een charmant kleine kangoeroe-boerderij elders in de streek bezocht, maar daar vond madammeke weinig aan. Die streek heet overigens de Auvergne en staat bekend om z’n kaas.

Op de top

Na twee dagen werd het alweer tijd de kletsnatte zooi in te pakken en te verkassen naar de Dordogne, 350 kilometer verderop. Hier, op een afgelegen perceel getiteld Jouanique, bewoont Peter een voormalige boerderij die in de loop der jaren naar moderne wensen is aangepast en is voorzien van zwembad, gastenverblijf, spelletjesschuur en een heerlijke grote buitenkeuken. Peter en Liesbet houden namelijk van goed eten en goede wijn. Een gemiddelde dag bestaat uit weinig anders dan loungen, zwemmen, eten, drinken. (En trampolinespringen wat Wende betreft...ons springkind was er niet van weg te slaan!) Het is echter een traditie geworden om eenmaal uit eten te gaan in het naburige dorpje Roquecor (met één q en één c), bij Café du Centre aan het enige pleintje.

Anno nu...

...en een jaar geleden!

Op Jouanique, met hoedje van Peter en Liesbet

Verder hebben we ons weer eens vergrepen aan een middagje wijnproeven. De omgeving, horend tot regio Cahors, is een uitgelezen wijngebied. We hebben Chateaux de Chambert bezocht, een oogstrelend kasteeltje waar volledig biologisch-dynamisch wijn wordt verbouwd, een zeldzaamheid in Frankrijk. We kregen een rondleiding en konden natuurlijk wijn proeven, van de Fruité van € 7 tot de Grand Vin van € 25 per fles. Een doosje ging mee de auto in. Van de eerste…