Kataragama

1 - 3 november 2015

 We gaan met de bus. Spannend. Christel en ik zijn natuurlijk wel wat gewend, maar het is voor het eerst met Wende erbij –los van lijn 21 in Utrecht soms– en we zijn benieuwd hoe dat zal gaan. 

Vooral omdat de informatie in onze reisgids er niet om liegt. Bussen in Sri Lanka zijn oud en gammel, rijden te hard en remmen te vaak, stoppen overal en nergens, zijn heet en benauwd, draaien knetterharde muziek én, het ergste, zitten propvol Sri Lankanen. Maargoed, we redeneren zo dat zelfs áls het vreselijk is het nooit láng vreselijk kan zijn. Een van de reden om voor Sri Lanka te kiezen was namelijk dat het land niet zo groot is, tweemaal Nederland, en dat alles zo mooi verspreid ligt dat je hooguit twee, drie uur in de bus hoeft te zitten.

Dus daar gaan we. De tuc-tuc-driver die ons bij het busstation afzet wijst meteen de goede bus aan en vijf minuten later zijn we al onderweg. En het moet gezegd: we hebben een prima reisgids, want alles klopt. Als een bus. Gammel, remmen, muziek, afgeladen. De conducteur –een kerel die als Barbapappa tussen de mensen doorglijdt en geld int– sommert een paar gelukkigen op de achterbank een bil op te tillen, zodat mama Christel ertussen kan schuiven met Wende op schoot. Papa Arthur moet echter staan. Ze zeggen dat busreizen altijd een mooie manier is om contact te maken met de locals, nou dat is waar hoor, papa heeft full body contact met een stuk of drie tegelijk.

En tóch is het leuk. Iedereen lacht naar Wende en alle onze bewegingen worden met grote ogen gevolgd, door jong en oud, met name door twee broertjes naast Wende die stilletjes meekijken met haar kleurboekjes en vooral –o, westerse science fiction! –met haar draagbare dvdspelertje. Wende’s favoriet deze vakantie is Masha en de beer...en geloof het of niet, op ons plekje op de achterbank zat een stickertje van...Masha en de beer! Het hielp om Wende een beetje op haar gemak te brengen, want zij vond die warme, drukke bus vol starende mensen met ‘donkere wangetjes’ toch wel lichtelijk intimiderend. Na een uurtje kan ik ook zitten, tijd vliegt voorbij, moeiteloos arriveren we tweeëneenhalf uur later in Tissa. En het allerleukste is afrekenen bij de conducteur, want deze hele grap kost ons in totaal slechts € 1,35.

Hierna moeten we nog drie kwartier met een halflege bus waarin we prima kunnen zitten en dan zijn we waar we wezen willen, in Kataragama. Een klein plaatsje met een tempelcomplex dat een bekend pelgrimsoord is in Sri Lanka voor zowel boeddhisten, hindoes als moslims. Vereerd wordt hier de belangrijkste god van Sri Lanka, Kataragama, wiens symbool de pauw is. Het drukst is het tijdens een festival in de zomer, wanneer tienduizenden pelgrims uit heel Sri Lanka arriveren, maar het hele jaar door trekt het gelovigen.

Drie keer per dag is er puja, de drukste is die om half zeven ’s avonds. Het plaatsje dat overdag een beetje doorsuddert als een tuc-tuc-driver zonder klanten springt dan gretig overeind. De marktkraampjes gaan open, de lichtjes aan, alle offerandes liggen te koop, fruit, bloemen, speeltjes. Via deze kermisachtige bedoening loop je over een brug naar het tempelcomplex. Bij de hoofdtempel, omgeven door een muur vol stenen olifanten en pauwen, staat een lange rij mensen gekruld rond een bodhiboom (de boom waaronder Boeddha zat toen hij verlicht werd) te wachten tot ze aan de beurt zijn voor zegening.

Vanaf hier leidt een lange, statige laan naar een stoepa waar mensen hun rondjes omheen draaien. We lopen erheen samen met een familie met wie we aan de praat zijn geraakt. De man, een meubelmaker uit de buurt van Colombo, vertelt dat hij en z’n gezin christelijk zijn, maar dat z’n schoonouders hier ieder jaar komen omdat ze boeddhist zijn en dat zij dan altijd voor de gezelligheid meegaan. En gezellig is het zeker, er hangt de vriendelijke, gemoedelijke sfeer van een dorpsfeest. Heel anders dan tijdens het festval, benadrukt de man, wanneer je over de hoofden kunt lopen en het uren duurt de stoepa te bereiken. Iedereen is in het wit gekleed en we vallen aardig uit de toon met ons toeristenkloffie, soweiso zijn we vrijwel de enige westerlingen vanavond, en kleine peutertjes met blonde haartjes die het veel te ver lopen vinden, mag ik op je rúúúúg, dráááágen, ik ben een beetje moéééé, nou die zijn er al helemáál niet...

De volgende dag picnicken we naast de brug, bij een dromerig plekje aan de rivier onder een grote plantaan, mooi van knoestigheid. In het water baddert een enkele pelgrim. We horen trommels en trompetten, verbazend modern, alsof er een jazzband voorbij komt. Het is de puja van 12:30 en er nadert een optocht van muzikanten en dansers met pauwenveren op hun hoofd waarmee ze een soort pauwendans imiteren, gevolgd door een stoet mensen, weer allemaal in het wit gekleed.

En alsof het nog niet op kan...later op de dag gaan we op safari, met een jeep van ons hotel. Kataragama ligt namelijk vlak bij het Yala National Park, het mooiste nationale park van Sri Lanka. Je kunt er olifanten zien en luipaarden. Die zien we alleen niet. Wel krokodillen,  buffels, adelaars, een toekan, een enorme uil, een zwarte beer. Van die laatste schiet onze gids enthousiast overeind, zelfs hij ziet zelden een beer.

Ook zien we heel veel pauwen. Je zou verwachten dat de pauw het symbool van Sri Lanka is, of anders de olifant of de schildpad of een ander inspirerend dier uit de unieke en  overweldigende fauna van dit land. Maar nee, het is een klein, mollig, ietwat onbeholpen hoentje, daar komen we er ook twee van tegen, geen idee welke dieper idee over Sri Lanka hiermee wordt uitgedrukt.

Op het pad liggen flinke plassen en dat wordt er niet beter op als het halverwege enorm begint te plenzen, de safari wordt meer een survivaltocht. En hoe vreselijk de weg ook hobbelt, en hoe striemend het ook inregent in de halfopen jeep, Wende slaagt erin in slaap te vallen. Boéien, zo’n safari...

Maar o, wat mogen we toch blij zijn met die dondersteen. Slaapt goed, eet goed, nooit ziek, altijd vrolijk. Kun je mee op reis hoor, met Christel. En met Wende gaat het trouwens ook prima...

Morgen weer verder, de bergen in.