30 maart – 1 april 2024
Al
een tijdje wilde ik eens naar Xanten. Met Pasen kwam het er van.
Xanten
ligt net over de grens, in Duitsland. Ooit was het - samen met Trier en Keulen
- een van de belangrijkste Romeinse steden ten noorden van de Alpen. Colonia
Ulpia Traiana luidde de naam toen. Voor een deel is deze stad gerestaureerd en
vandaar mijn interesse.
We
maakten er een weekendje weg van, vertrokken op zaterdag en verbleven twee
nachten in het naburige Wesel. Het hotel stond iets buiten het stadje, pal aan
de Rijn, en onze kamer bood uitzicht op de rivier waar de ene rijnaak na de
andere traag voorbij gleed.
Op zondag na het ontbijt reed ik in m’n eentje naar Xanten, de dames bleven liever chillen op de kamer.
Het archeologisch park ligt naast het tegenwoordige Xanten
en beslaat een uitgestrekt terrein, deels omringd door een hoge stadsmuur met
verdedigingsporten. Je vindt er gerestaureerde gebouwen, zoals het amfitheater
en een tempel, maar ook nog veel ruïnes.
Bomenlanen geven het
oorspronkelijke stratenpatroon aan en je kunt duidelijk zien hoe groot de stad
destijds moet zijn geweest.
Colonia
Ulpia Traiana, genoemd naar keizer Trajanus, heeft een paar eeuwen bestaan,
pakweg van de 1e tot de 4e eeuw na Christus. Er woonden zo’n
10.000 mensen. Ter vergelijking: in de grootste Romeinse stad in Nederland,
Novio Magus ofwel Nijmegen, verbleef naar schatting de helft ervan.
Er
scheen een heerlijk lentezonnetje en ik wandelde een uurtje of twee rond. Aan
het eind bezocht ik nog het grote, moderne museum boordevol opgegraven
vondsten. Daarna keerde ik terug naar ons hotel…
…
om niet veel later weer terug te rijden naar Xanten, maar nu met het hele
gezin. We deden er een online moordspel dat ons in alle hoeken en gaten van Xanten
bracht. Het is een charmant middeleeuws plaatsje met een centraal marktplein.
Hier zit onder andere een pizzeria, Ristorante Teatro Xanten, waar wij onszelf ‘s
avonds trakteerden op een pizza.
Maandag reden we weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten