Naar Venlo

Dinsdag 20 juni 2006

Weer een nieuwe wandelweek. Vandaag alleen, morgen samen met een wegloper. Een wegloper is een meeloper die afzegt – maar dat wist ik toen nog niet.  

Vanuit Oostrum (Venray) moet ik een paar kilometer terug om weer op de route te komen, en vandaar voert het pad via de dorpen Wanssum en Meerlo naar Swolgen. Her en der hangen vlaggen uit met schooltassen eraan. Veel landwegen vandaag, een beetje bos, een stuk langs de bosrand. Weinig bijzonders. De beroemde heuvels van Limburg laten nog op zich wachten, het is hier behoorlijk plat zo langs de Maas. In feite volg je het oude stroomdal van die rivier.

Poortgebouw in Meerlo

Gelukkig een bijzondere ontmoeting vandaag. Ik hoor iets ritselen in het lange bermgras en als ik stilhoud en rondkijk, stapt er zomaar een vos tevoorschijn, wit en roodbruin gekleurd, het formaat van een kleine hond. Een seconde staan wij ademloos naar elkaar te kijken. Dan verdwijnt het beest weer en laat mij verwonderd en opgetogen achter, met stof tot nadenken voor de rest van de dag. Waarom kan de confrontatie met wilde natuur, èchte natuur, je toch zo’n diepe, ja bijna gelukzalige sensatie geven. Mijn dag is helemaal goed.

Entree van Swolgen

Voorbij Swolgen volgt een uitgestrekt bos en het natuurreservaat Schuitwater, een langgerekte, lommerrijke poel waar het vergeven is van de muggen. Muggen, tja...dat is nou net weer een stukje wilde natuur waar ik minder blij van wordt. Ik heb het gevoel dat muggen een miskleun van de Schepper zijn. Hij had z’n dag niet. Zo’n dag hebben we allemaal wel eens, zo’n dag waarop niks lukt. Bij jou en mij breekt dan een kopje, we missen de trein of gaan zonder sleutels de deur uit – maar bij Hem heb je dan meteen muggen.

Ik ben er niet rouwig om het bos te verlaten, richting boerencamping De Merel. Op dat moment belt de wegloper van morgen af. Reden: een ontstoken teen. Ai. Daar kan ik me iets bij voorstellen, als reden. Jammer.

---------------------------------------------------------------------------------------

Woensdag 21 juni 2006

Bewolkte dag. Om half tien ben ik op pa, na een flinke grabbel in de schaal met gratis walnoten in het douchehok. Al krakend loop ik naar Grubbenvorst. Het is tuinbouw wat hier de klok slaat. Ik passeer rozenkwekerijen, velden met sierplanten, kassen – na het Westland schijnt dit het tweede tuinbouwcomplex van Nederland te zijn. Bij Grubbenvorst steek ik met een pontje de Maas over.

Kerk van Grubbenvorst

De laatste tien kilometer naar Venlo zijn weinig opzienbarend. Er valt inmiddels en zacht warm regentje, niets om je zorgen over te maken, behalve dat je er op den duur verdomd nat van wordt, dus de regenjas gaat aan. Tot m’n verrassing blijkt Venlo een alleraardigst stadje, beslist niet grauwe, gure industriepuist vol wezenloze drugstoeristen die ik verwachtte. Mooi eindpunt van deze etappe. Overmorgen (=vrijdag) ga ik weer verder, maar nu eerst naar huis om voetbal te kijken.

Maas bij Venlo