Vrijdag 2 juni
Nog een extra dagetappe deze
week, om meters te maken. Van Vorden naar Doetinchem, 26 kilometer. Hatsiekadee!
Alsof het niks is.
Eerst even een kijkje nemen bij kasteel Vorden. Hier werd in 1983 het Pieterpad officieel 'geopend'. Er werd een lintje doorgeknipt, hierbij open ik...champagnekurken knalden, de glazen gingen rond, iemand gooide een fles uit het raam, de burgemeester van Vorden knoopte het lintje in z'n haar, hopsasa hopsasa, nog een fles uit het raam, jongens wie het verst kan! Toos en Bertje werden gejonast, Pieterpad Pieterpad Peterpa-had!!! Toos ging uit het raam, enfin. Het werd een gezellige boel die avond.
Weer het bekende recept vandaag. Veel boerenland vandaag, stukken bos en geen kip te zien. Alle gelegenheid eens na te denken over de w-vraag die mij regelmatig wordt gesteld. Waarom? Waarom deze wandeltocht? Dat is de koan van vandaag. M'n eerste antwoord is: simpel, wandelen is leuk en ontspannend en je ziet nog eens wat. Maar later op de middag kom ik in een meer filosofische stemming en bedenk dat er toch sprake is van een onderliggende motivatie, namelijk de behoefte aan een ervaring, aan een nieuwe ervaring, en dat die behoefte -die nogal dwangmatig kan zijn- weer voorkomt uit het algemene menselijke verlangen naar geluk en de illusie dat dat geluk zich nèt om de hoek bevindt, de volgende hoek, of anders de hoek dáárna. Weer later, als ik met een biertje in Doetinchem zit, voel ik echter meer voor het antwoord van bergbeklimmer George Mallory op de vraag waarom hij in vredesnaam de Mount Everest wilde beklimmen: omdat die er is. Het Pieterpad is het langste en bekendste wandelpad van Nederland. Die wil je dus lopen. Omdat die er is.
Het is maar goed dat ik zo'n rijk
ontwikkeld geestesleven bezit. Voor de rest viel er namelijk weinig te beleven
vandaag. Daarom laat ik het hierbij. Ik dank u.
Eerst even een kijkje nemen bij kasteel Vorden. Hier werd in 1983 het Pieterpad officieel 'geopend'. Er werd een lintje doorgeknipt, hierbij open ik...champagnekurken knalden, de glazen gingen rond, iemand gooide een fles uit het raam, de burgemeester van Vorden knoopte het lintje in z'n haar, hopsasa hopsasa, nog een fles uit het raam, jongens wie het verst kan! Toos en Bertje werden gejonast, Pieterpad Pieterpad Peterpa-had!!! Toos ging uit het raam, enfin. Het werd een gezellige boel die avond.
 |
| Kasteel Vorden. Pas op voor de hond... |
Weer het bekende recept vandaag. Veel boerenland vandaag, stukken bos en geen kip te zien. Alle gelegenheid eens na te denken over de w-vraag die mij regelmatig wordt gesteld. Waarom? Waarom deze wandeltocht? Dat is de koan van vandaag. M'n eerste antwoord is: simpel, wandelen is leuk en ontspannend en je ziet nog eens wat. Maar later op de middag kom ik in een meer filosofische stemming en bedenk dat er toch sprake is van een onderliggende motivatie, namelijk de behoefte aan een ervaring, aan een nieuwe ervaring, en dat die behoefte -die nogal dwangmatig kan zijn- weer voorkomt uit het algemene menselijke verlangen naar geluk en de illusie dat dat geluk zich nèt om de hoek bevindt, de volgende hoek, of anders de hoek dáárna. Weer later, als ik met een biertje in Doetinchem zit, voel ik echter meer voor het antwoord van bergbeklimmer George Mallory op de vraag waarom hij in vredesnaam de Mount Everest wilde beklimmen: omdat die er is. Het Pieterpad is het langste en bekendste wandelpad van Nederland. Die wil je dus lopen. Omdat die er is.
 |
| Kruising Pieterpad en Trekvogelpad |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten