Maandag 7 augustus 2006
Dag 31, 1976 kilometer gefietst
Dag 31, 1976 kilometer gefietst
Genua. Geboorteplaats van Christoffel Columbus, zeggen ze. Toen hij een financier zocht voor z'n beroemde tocht naar Amerika klopte hij eerst bij Genua aan. Maar de stad zag er geen brood in. Spanje wel, en werd schatrijk.
Een historische blunder dus - bijna net zo erg als de platenscout die de Beatles afwees met de legendarische woorden: "Gitaarbands zijn uit de mode." Maar dit verder terzijde.
Een historische blunder dus - bijna net zo erg als de platenscout die de Beatles afwees met de legendarische woorden: "Gitaarbands zijn uit de mode." Maar dit verder terzijde.
Genua dus. Al vier dagen fietsen we langs de kust en het is een gemengd genoegen. De eerste dag, langs de Franse riviéra, was het oh en ah en kijk daar eens: mooie boulevards met palmen, statige gebouwen, luxe villa's en enorme jachten. The rich and famous, zeg maar.
Iets van die allure leek ook op ons af te stralen, en de zonnebrillen gingen op terwijl we in wandelempo achteloos langs de promenades koersten. Maar aan de andere kant van de Frans-Italiaanse grens was de lol er snel af. Onze eerste Italiaanse camping kwam rechtstreeks uit de hel, afgrijslijk duur en gesitueerd op een antipittoreske plek tussen een spoorlijn, twee fly-overs van de snelweg en diverse provinciale wegen, dus extreem lawaaiïg - nog afgezien van de blaffende honden en vrolijke Italiaanse nachteters. O ja, dat was waar ook. Italie=herrie. Gelukkig hadden we oordoppen bij ons.
 |
| Monaco |
Iets van die allure leek ook op ons af te stralen, en de zonnebrillen gingen op terwijl we in wandelempo achteloos langs de promenades koersten. Maar aan de andere kant van de Frans-Italiaanse grens was de lol er snel af. Onze eerste Italiaanse camping kwam rechtstreeks uit de hel, afgrijslijk duur en gesitueerd op een antipittoreske plek tussen een spoorlijn, twee fly-overs van de snelweg en diverse provinciale wegen, dus extreem lawaaiïg - nog afgezien van de blaffende honden en vrolijke Italiaanse nachteters. O ja, dat was waar ook. Italie=herrie. Gelukkig hadden we oordoppen bij ons.
De volgende dag verder langs de Ligurische kust. Badplaats na badplaats, boordevol auto's, scooters, toeristen... De glamour verdween met iedere kilometer meer. Bella Italia liet nog op zich wachten. De rotskust was prachtig en de zee fantastisch blauw, maar helaas liep er een lint langs van drukke, lelijke toeristenfuiken, en wij moesten daar doorheen - we gingen dus nogal door het lint, zeg maar. Toen er aan het eind van de middag ook nog een plensbui losbarstte hadden we het wel gehad die dag.
 |
| Zo blauw... |
Gelukkig scheen de zon weer op dag drie, ook mentaal. De weg langs de kust was redelijk vlak, alleen af en toe een pittig klimmetje als je de bocht omging, van de ene baai naar de andere. Door al die bochten fiets je in feite enorm om - zo zagen we Genua 's middags al flonkeren overzee, maar was het nog wel 60 kilometer fietsen. Maargoed, we zetten flink de vaart erin en kregen Genua 's avonds bijna te pakken.
 |
| Uitzicht vanaf campeggio |
Vandaag het resterende stuk afgelegd, zo'n vijftien kilometer door de stad. Straks fietsen we de stad aan de andere kant weer uit, nog eens vijftien kilometer, en koersen we naar het zuiden, richting Pisa. We verwachten daar over een paar dagen te zijn - zo lang zal de toren toch nog wel blijven staan, na al die eeuwen.
 |
| ff mail chckn |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten