Orange

Donderdag 27 juli 2006
Dag 21, 1402 kilometer gefietst

Orange. Ooit de pleisterplaats van een moeizame liftvakantie van Arthur en zijn broer (weet je nog, Mario?), nu een tussenstop van ons, richting Mont Ventoux. Vandaag fietsen we naar Bedoin, aan de voet van de Mont Ventoux, en morgen wagen we ons aan de beklimming.

24 kilometer omhoog, van 300 naar 1909 meter... Hors Catégorie, noemen ze dat in de Tour de France. Het record is 55 minuten en staat op naam van Lance Armstrong. Kunst, zonder bagage.

Feitelijk wordt dit pas onze eerste col, tot nu toe hebben we ons er makkelijk vanaf gemaakt en zijn stelselmatig om alle kllimmetjes heen gereden. Nu is er echter gen ontkomen meer aan: de Provence staat voor de deur. Voor de zekerheid vanochtend maar alle overtollige bagage naar huis gestuurd.

 

Vanuit Dijon doorgefietst naar Macon, waar we als echte tourrenners ontvangen werden: de weg afgezet met dranghekken, overal de tricolore en een heel circus van kraampjes met promotieartikelen. Macon bleek de finish te zijn van de touretappe Morzine-Macon. Wisten wij veel... Het zou echter nog uren duren voordat de renners arriveerden, dus we zijn verder gefietst. Van Macon naar Chantillion, van daar met een hele boog om Lyon heen, en via via naar het welbekende Hauterives (wie kent het niet?). Hier staat het Palais Ideal du facteur Cheval. Een of andere gekke postbode, Maurice Cheval, heeft 33 jaar lang al zijn vrije tijd besteed aan het metselen van zijn droompaleis, en dat fascinerende, knotsgekke bouwwerk wilden we met eigen ogen zien.

's Avonds in Hauterives een andere bijzondere ontmoeting. Een collega van Christel, Rob, kwam even langsfietsen. Hij was van Amersfoort naar de Middellandse Zee gefietst en nu op de terugweg. Bij pizzeria Roma -hoe toepasselijk- hebben we onze ervaringen uitgewisseld. Een erg gezellige avond.

Vanuit Hauterives weer terug naar de Rhône en verder naar het zuiden. We passeerden zeker vier kerncentrales. In Pierrelattes hebben we de Ferme aux crcodilles bezocht, een gigantische kas waar vierhonderd Nijlkrokodillen hun ding doen - hoofdzakelijk slapen eigenlijk. De temperatuur werd kunstmatig op 28 graden gehouden, lekker koel vergeleken met buiten. Die dag haalde onze thermometer 43,1 graad.

Dat was het weer. Alles gaat dus voor de wind. Hoewel... Na drie weken doet zich ook de eerste rampspoed voor. We noteren:
- één losgetrild spatbordmoertje
- één lekke luchtbedbaan
- één niet opgeladen koplamp
- één muggebult op een plek die je heel hard nodig hebt als je fietst
- één afgebroken lepeltje
- één lekke tube scheercrème

Maar geen zorgen, manmoedig slaan we ons hier doorheen!