Want
ja, Vaticaanstad is een land. Het kleinste land ter wereld, 450 meter bij 450
meter ongeveer, met zo'n 1000 inwoners, mannen hoofdzakelijk. Het bestaat sinds
1929 en hoort niet tot de EU, hoewel het wel de euro als munt gebruikt - op die
van Vaticaanstad staat de paus afgebeeld. Het land is een absolute monarchie, met
de paus als staatshoofd, en heeft een eigen vlag, eigen volkslied en eigen postzegels.
Omdat er nooit iemand in Vaticaanstad wordt geboren - officieel dan - kun je
alleen staatsburger van Vaticaanstad worden door naturalisatie. Elke inwoner
van Vaticaanstad heeft dus een dubbel paspoort en is een expat. Paus Franciscus,
Argentijn van geboorte, dus ook.
Ik
ben er een paar keer geweest, ja er zelfs een keer naartoe gefietst. Want onze
fietstocht naar Rome in 2006 beschouwden we officieel als geëindigd toen we het
Sint-Pietersplein aantikten en daar een selfie maakten.
Voor
natuurschoon hoef je niet te zijn in Vaticaanstad, maar kunsthistorisch
gesproken kent het natuurlijk zijn gelijke niet op de wereld: het Sint-Pietersplein
en de Sint-Pieterskerk (tot 1989 de grootste ter wereld, tot Ivoorkust erover
heen ging), de Vaticaanse musea, de Sixtijnse kapel met de wereldberoemde
fresco's van Michelangelo. Het hele land is Unesco werelderfgoed, letterlijk.
Nou ja, het blijft een wat apart landje, maar we tellen het gewoon lekker mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten