Arequipa

Donderdag 5 juli 2007
Afgelopen dinsdag doorgevlogen naar Arequipa, een kleine 1000 kilometer zuidelijker.




Arequipa is de tweede stad van Peru, maar met haar 750.000 inwoners slechts een bescheiden provinciestadje vergeleken met metropool Lima (8 miljoen inwoners). Het is er klein en overzichtelijk en er hangt een prettige, gemoedelijke sfeer. Het plaatsje ligt op 2300 meter hoogte, aan de voet van El Misti, een vulkaan van bijna 6 kilometer hoog. Hij leeft, deze vulkaan, maar daar schijnt niemand zich druk over te maken - dreigender hier zijn de aardbevingen die het stadje regelmatig vers opschudden, voor het laatst nog in 2001. 


Plaza de Armas, met daarachter El Misti



Voor Christel en ik is dit de eerste kennismaking met Zuid-Amerika. Ons referentiekader is gevormd door Azië en zonder er echt over na te denken hadden we ook hier Aziatische toestanden verwacht, dus veel drukte, chaos en vuiligheid. Niets van dat alles edoch. De straten zijn net en schoon, het verkeer rijdt bijna normaal, niemand valt je lastig, iedereeen loopt in spijkerbroek en de jongens en meisjes zitten gewoon aan elkaar, kortom, het oogt allemaal nogal Europees. Het lijkt hier allemaal veel minder arm dan in, pakweg, India of Nepal.
Men zegt dat Arequipa de mooiste stad van Peru is. Het heeft in ieder geval een prachtig centraal plein in Spaanse koloniale stijl, vierkant met arcades rondom, in het midden een fontein en verder veel palmen waaronder het sociale leven zich afspeelt. Oude mannetjes in blauwe hemden met grote camera's voor hun buik proberen snapshots te slijten. Oude vrouwtjes verkopen snoep en sigaretten, en er lopen meisjes in gele hesjes rond bij wie je mobiel kunt bellen, via een toestel dat aan een kettinkje vastzit. Gele speelgoedtaxi's rijden toeterend rond het plein.  




Wat hebben we allemaal gedaan tot nu toe? Nog niet zoveel. De jetlag had ons aardig te pakken. Wat gewandeld en gisteren het SAnta Catalina-klooster bezocht, het grootste klosster van Peru, een enorem complex midden in Arequipa, bijna een stad in een stad. Achter de dikke stenen muren gaat een wirwar van woningen, pleintjes en straatjes schuil, sober geverfd in rood of blauw. De paus is hier in 1995 geweest.



Peru is overwegend rooms-katholiek, erfenis van de Spanjaarden. Net zoals mazelen, pokken, pest en de griep. De geschiedenis van Peru in één zin: Er was eens een land met 30 miljoen indianen, er komen wat Spanjaarden langs (1532) en twintg jaar later heb je nog maar 5 miljoen indianen. Dat is nog eens biologische oorlogsvoering.

Maargoed. Wij voelen ons prima. We gaan maar eens een vulkaan beklimmen. Adios.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten