Italië

Italië is een prachtig land, klassieker dan klassiek. Zonder de Romeinse beschaving waren we nergens geweest als mensheid. Een van de vele hilarische scènes in Monty Python’s ‘Life of Brian’ (HIER)gaat over de aanvoerder van een joodse verzetsgroep die zijn mannen ophitst met vraag: wat hebben de Romeinen ooit voor òns gedaan? Het is retorisch bedoeld, maar tot zijn ergernis beginnen de mannen allemaal dingen op te noemen. Aquaducten. Wegen. Sanitaire voorzieningen. Badhuizen. Veiligheid. Wijn. Waarop de aanvoerder tenslotte verzucht: oké, oké, maar behalve aquaducten, wegen, sanitaire voorzieningen, badhuizen, veiligheid en wijn... wat hebben de Romeinen ooit voor ons gedaan?

 

De erfenis van die beschaving vind je overal in Italië terug, het is het land met de meeste monumenten en ruïnes ter wereld. Maar Italië is natuurlijk meer dan dat. Het is ook het land van de Renaissance en de kunst en architectuur die daarbij horen en de wonderschone oude stadjes. Het land van stijl en design, of het nou om mode, auto’s of landschappen gaat of de gesoigneerde Italianen zelf. Het land van de beroemde Italiaanse keuken, waarvan pizza en pasta de wereld hebben veroverd. En het land van maffia, opera, scooters, handgebaren en la dolce vita, het goede leven.

 

Ik ben er een aantal keren geweest, op verschillende manieren. De meest gedenkwaardige reis was toch die per fiets in 2006. Door onze straat in Utrecht liep ooit een limes, een Romeinse landgrens; gekleurde tegels geven de precieze plek aan. Vanaf die voormalige buitengrens van het Romeinse Rijk zijn wij toen helemaal naar de hoofdstad gefietst, Rome dus. Historischer wordt het niet.

 

In 1985 voor het eerst, na mijn eindexamen met schoolvriend Willem (HIER)

In 1989 een rondje met de trein met vriendin Nyske (HIER)

 

In 1998 met vriendin Fijtje (HIER)

 

In 2006 op de fiets met Christel, toen alle wegen naar Rome leidden (HIER)

 

En in 2012 nog een keer per ongeluk, naar Venetië  (HIER)

 

Plus in 2022 met de camper (HIER)