Naar Broek in Waterland

Vrijdag 4 mei 2007

Vrijdag. De vierde dag van het Trekvogelpad, met meeloper Jeroen. We starten in Purmerend en lopen in zuidelijke richting. 

Vanwege de droogte is de lucht ontzettend helder en kunnen we ver kijken. Zo’n vijftien kilometer verderop ligt Amsterdam aan de horizon. Grote flats, rokende schoorstenen. De invloed laat zich gelden: een paar keer vandaag worden we opgeschrikt door toeristen op huurfietsen die, ietwat stijfjes, kennelijk de omgeving verkennen. Halverwege passeert ons een groep Amerikaanse op leeftijd. Het is een welkome afwisseling van alle meerkoeten, kieviten en grutto’s, al is Jeroen nog steeds zeer verguld met zijn ontdekking –twee weken geleden- dat een grutto grutto heet omdat-ie grutto zegt. De kievit zegt kievit. En de meerkoet? Die houdt z’n bek vandaag.

We lopen nu door de gemeente Waterland en het landschap verandert. Hier veel plassen, sloten en wuivend riet. Dit is een belangrijk vogelgebied, schijnt. De roerdomp, bijvoorbeeld, komt hier veel voor en als je geluk hebt kun je zijn kenmerkende hoempen horen. Het gidsje zegt: “In het vroege voorjaar hoempen ze maar een paar keer achtereen, maar wat later in de tijd kun je series van wel zeven keer beluisteren.” Hmm. Het enige dat wij tegenkomen zijn twee hoempende karpers die een woeste serie maken in een ondiep slootje. De meerkoeten schrikken ervan. Maar ze houden hun bek.

Met een pontje komen we in Ilpendam. We drinken koffie bij Het Wapen van Ilpendam en vervolgen onze weg, eerst een stuk over een dijkje en daarna weer tussen de akkers en de boerderijen door. Her en der wordt al gehooid. Dat is nogal aan de vroege kant, meestal gebeurt dat pas in juni/juli, niet voor niets heet juli de hooimaand. Ongetwijfeld heeft het met het warme en droge weer te maken. We passeren een meer dat De Leek heet. Leuk voor die fietsen toeristen. Ik zie het voor me: een Amerikaanse dame pedalleert hijgend naar de gids vooraan de groep, laten we hem Hans noemen.
  -Hi there Hèèns, that lake over there, what’s it called?
  -De Leek.
  -Yes, what’s it called?
  -De Leek.
  -Yes, yes, the lake.
  -Exactly.
  -Excuse me?
  Enzovoorts.

We zijn nu vlak bij het IJsselmeer, Monnickendam ligt voor ons, maar we slaan af en maken een bocht naar Broek in Waterland, het eindpunt van de etappe. Een mooi klein plaatsje met zorgvuldig onderhouden houten huizen rondom een watertje, het Havenrak. Van oudsher een rijck dorp en waarschijnlijk is dat nog steeds zo, al gaat het nu niet meer om reders en kooplui, maar om Beckende Neederlanders. We lopen een rondje om de kerk en sluiten af met een pannekoek in De Witte Swaen, met Christel die ons ophaalt. Het was weer een fijne trekvogeldag. Of zoals de meerkoet altijd zegt:…