Maandag 18 juni 2007
Afgelopen woensdag weer verder gelopen. Van Weesp naar Hilversum, mooie tocht, zo eentje die je weer doet beseffen hoe leuk wandelen is. Eerst door de weilanden naar Nigtevegt, een dorpje aan de Vecht.
Een gratis pontje zet mij over. Het woord ‘zeugma’ komt bij mij boven. Kent u dat? Een zeugma is een wat minder bekend stijlfiguur waarbij een werkwoord twee verschillende toepassingen krijgt, tegelijkertijd, wat grammaticaal soms op het randje is. Klassiek voorbeeld (ook in Van Dale) is het bordje bij een veerboot: Hier zet men koffie en over. Bij iedere veerboot moet ik er weer aan denken.
Na deze literaire overpeinzing loop ik verder aan de andere kant van de Vecht en nader de Ankeveense plassen. Een smalle groenstrook voert door het midden. Links water, rechts water. Blauwe libelles zweven voorbij. Een kikker schiet voor m’n voeten weg, het riet in. Een mooi stukje Nederland hier.
Aan de overkant passeer ik Ankeveen en vanaf hier voert een fietspad richting Hilversum, aan de horizon steekt de beroemde zendmast z’n voelsprieten al omhoog. Maar eerst volgt nog landgoed Boekesteijn, een prachtige Engelse tuin, in bezit van Stichting Natuurmonumenten. En daarna het Spanderwoud, een flink stuk bos doorsneden door een krozig beekje. Ongemerkt nader ik de zendmast, die ineens massief voor me staat. Hilversum. The show is over! Deze wandelaar vindt het station aan het einde van de straat en welletjes…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten