Naar Weesp

Donderdag 31 mei 2007

Gisteren van Diemen naar Weesp gelopen. Eerst een stuk langs het Amsterdam-Rijnkanaal, daarna door het Diemerbos, een nieuw bos, aangeplant halverwege de jaren negentig met veel zogeheten ‘snelle groeiers’: wilgen en populieren. 

Het ligt pal naast de Bijlmer, maar van die, eh, multiculturele volkswijk zie je helemaal niets meer – het bos is er tegen opgewassen, zogezegd. Dat was ook de bedoeling. Ik lees dat een deel van het bos ‘het Telegraaf-bos’ heet omdat die krant een financiele bijdrage heeft geleverd. Het klinkt mij een beetje vreemd in de oren. Ik vond destijds, opa spreekt, de verandering van 'Eredivisie' naar ‘PTT-Telecompetitie’ ook al moeilijk te verteren. Hoe ver gaat sponsoring? Wat kun je kopen?

-       Gaan jullie nog wat leuks doen dit weekend?

-       Ja, wij gaan naar het Neckerman-strand. En jullie?

-       Ik denk weer naar de Pampers-plas. Vanwege die kleine hè.

-       Is dat niet bij dat Durex-bosje?

-       -O, maar daar heb je overdag geen last van hoor.

Dit zijn pittige filosofische thema’s om over na te denken. Er bestaat een toespraak, de rede van Seattle, in 1854 gehouden door een Indiaans opperhoofd, met de kernachtige titel Hoe kun je lucht bezitten? Hierin houdt hij de Amerikaanse regering voor dat de natuur van niemand ‘is’.

Het grote opperhoofd in Washington heeft gesproken: hij wenst ons land te kopen. (…) Hoe kun je de lucht, de warmte van het land kopen en verkopen? Dat is voor ons moeilijk e bedenken. Als wij de prikkeling van de lucht en het kabbelen van het water niet kunnen bezitten, hoe kunt u het van ons kopen?

De wereld is van iedereen, iedereen is van de wereld. Om die reden ben ik tegen het koningshuis. Ik kan het niet uitstaan dat grote stukken Nederland, de mooiste stukken Nederland, op slot zitten, weggestopt achter bordjes Artikel-461, omdat ze tot het privébezit horen van een familie die wij ‘koninklijk’ noemen, wat alleen maar wil zeggen dat ze afstamt van een bandiet met een grote bek en een groot zwaard die zichzelf vijf eeuwen terug ‘de koning’ noemde. Ik vind het onbegrijpelijk dat discussies over het koningshuis zich voltrekken in een sfeer van gezellige pseudo-argumentologie als ‘ja maar, Bea doet het toch leuk?’ of ‘Maxima spreekt toch goed Nederlands?’. En ondertussen pakken ze jouwn land af. Weg met die boeven.

Maar enfin. Ik kom hier voor m’n rust. Vanuit het Diemerbos kom ik bij de rivier de Gaasp en volg die een tijdje.Bij een boerderij hinkt een kraai over de weg en een andere kraai valt me onverhoeds aan. Eerst denk ik nog dat het beest gewoon laag overvliegt, al schrik ik er wel van, maar als ik opkijk is hij al aan een tweede duikvlucht begonnen en scheert luid krassend en fladderend over m’n hoofd heen. Snel loop ik door. De kraai blijft me nog tientallen meters belagen en strijkt dan neer in een boom en observeert m’n aftocht. Een waakkraai.

Ik steekt het Amsterdam-Rijnkanaal over en ben in Weesp. Dat was het dan weer voor vandaag. Landgenoten…houzee!