Donderdag 5 oktober 2006
De minuten tikken weg. Over een uurtje komen ze me halen. Ik ben er klaar voor: rugzak gepakt, inentingen binnen, visum gehaald.
-Wacht, hoor ik daar de bel? ... Nee, toch niet, geloof ik.
Ze zeggen dat ambassades horen tot het land zelf, dus dat de Indiase ambassade niet op Nederlands grondgebied staat, maar op Indiaas grondgebied. Dat zou veel verklaren. Ik wil het zeker geen zootje noemen daar aan de Buitenrustweg 2 in Den Haag, maar de gang van zaken bezit een zekere ongeordendheid en laconiekheid die on-Nederlands aandoet en die je weinig vertrouwen geeft in een goede afloop, als je 's ochtends de deur uitgaat na achterlating van je o zo belangrijke paspoort - ten onrechte, blijkt, want 's middags wordt datzelfde paspoort feilloos opgevist uit de grote berg, nu mét visumstempel. Welkom in India!
Onze vlucht vertrekt vanavond om half negen, vanuit Dusseldorf. Een of andere illustere Iraanse prijsvechter, Mahan Air genaamd, vliegt ons eerst naar Teheran in Iran en vandaar naar New Delhi in India, waar we 's ochtends om elf uur plaatselijke tijd aankomen. In Nederland is het dan half zeven 's ochtends - want je weet het, in het oosten komt de zon op, dus daar is het eerder dan hier, of eigenlijk later, nou ja, laten we zeggen dat het daar eerder later is, simpel natuurlijk. Zolang ze maar niet aan zomertijd doen.
-Doet die bel het eigenlijk wel? Even controleren... Dingdong. Nee, niets mis mee.
Op internet lees ik dat het in Delhi op dit moment lekker warm is, 37 graden. Hmm. Eigenlijk willen we niet al te lang in Delhi blijven, maar zo snel mogelijk doorreizen naar het noorden, naar Dharamsala, een plaatsje in de Himalaya waar de Dalai Lama in ballingschap zit. En dat is het voorlopig. Meer plan hebben we nog niet. We zien wel wat er op ons pad komt.
-Laat ik toch maar beneden gaan zitten, dan zie ik ze tenminste aankomen als de bel het niet doet.
Och mensen, we gaan zo relaxed weg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten