Kloten

4 - 5 september 2016

De luchthaven van Zürich heet Kloten. Wij weten waarom. Toen we aankwamen vanuit Schiphol bleek vlucht LX 7178 van Swiss Air naar Singapore gecanceld. Zomaar! Stonden we daar om elf uur ’s avonds ineens met een hyperend kleutertje. Tja, dan denk je wel even aan de woorden van Herman Finkers toen die door het centrum van Kloten wandelde: Dit is dus mooi Kloten!

Zodra de onheilstijding kwam ging de voltallige inhoud van de grote Boeing bij transferbalie E-44 in de rij staan voor een hotel. Dat zijn een hoop mensen ineens! Gelukkig is een van de voordelen van reizen met een kind…dat je een kind bij je hebt. We liepen langs de lange, grompelmompelende rij naar de balie toe en wezen op Wende. Bitte! Kleines Kind! En tegen Wende, venijnig sissend: je bent moe, ontzettend moe…huil maar een beetje! Hûh?! dacht Wende. Haha! En speelde vrolijk lachend verder met de paaltjes van de afzetting.

Maar de Zwitsers trapten erin en zo kwamen we vlotjes in het Ibishotel terecht. Iets na middernacht lagen we op bed. Zonder bagage, zonder avondeten en zonder een borrel om de schrik te verwerken – en dat terwijl naast ons bed, in onze handbagage, twee liter sterke drank wachtte, in gesealde tasjes die niet geopend mochten worden. Het was dubbel ontnuchterend.

Mooi Kloten

De volgende ochtend werden we teruggereden naar het vliegveld en vertrokken we, na weer een half uur vertraging, om twaalf uur alsnog met de gedoemde vlucht naar Singapore. Wat er nou aan de hand was?

Jeroen appte: Vervelend. Slecht weer?

Ik: Nee, zat gat in de bodem.

Eenmaal onderweg hoorde we van de gezagvoerder de ware reden: ‘een van de’ bemanningsleden was ziek geworden en er kon zo snel geen vervanger worden gevonden. Dan mag ik toch hopen dat het om de hoofdpiloot ging. Dure grap anders om 200 reizigers naar hotels te moeten brengen omdat er een stewardess minder meevliegt. Enfin. De vliegreis zelf verliep verder zonder incidenten en zo waren we klaar met Kloten.